Madencilik: Maliyet Tasarrufu Alanında Yenilenen İlgi

Gray tarafından
Yayınlanma tarihi: 7 Ağustos 2016

ENDÜSTRİ
Madencilik ve kömür madenciliği, yüzyılı aşkın bir süredir, birbirini takip eden küresel dönemlerdeki patlama ve baskınlarla birlikte döngüsel endüstriler haline geldi. Son on yılda Çin ve Hindistan ekonomilerinin ortaya çıkışı ve bununla bağlantılı olarak ağır sanayinin genişlemesi, demir cevheri, kömür ve bakır için benzeri görülmemiş bir talep üretti. Bu ortamda Avustralya, Brezilya ve diğer ülkeler daha küçük bir oranda artan bu talebi karşılamak için ürün ihraç etme kapasitelerini artırmayı taahhüt etmişlerdir.
Bu talep seviyesini bağlamda koymak için, 2014 yılına gelindiğinde, Çin, yılda 800 milyon ton demir cevheri tüketiyor, buna karşılık ABD tarafından 87 milyon ton tüketiliyor. İhracat kapasitesini arttırmak ve mevcut üretim alanlarında kaldırma kapasitesini arttırmak için, daha önce çalışılmamış bölgelerin madenciliği ve çukurlardan limanlara kadar uygun altyapının geliştirilmesi kapasitenin genişletilmesi ile ilgiliydi.

BUGÜN DÜNYASI
Son 5 yılda endüstri içindeki dinamikleri değiştirmek için çeşitli faktörler birleşti. Başlıca faktörler ve onların sürücüleri tartışılabilir veya tartışılabilir olmasına rağmen, nihai sonuç, ürün fiyatlandırması üzerinde aşağı yönlü önemli bir baskı oluşturmuştur. Demir cevheri fiyatı, ton başına 150 $ 'dan ton başına 50 $' dan, ton başına 8000 $ 'dan bakırdan, ton başına yaklaşık 4700 $' dan ve ton başına 300 $ 'dan ton başına 100 $' dan daha düşük bir metalürjik köye kadar düştü. Bu, küçük ve yüksek maliyetli operasyonların pazardan zorlaması üzerine önemli bir baskı yarattı. Bazı üreticiler hep birlikte bir araya gelmişken, halen fizibilite aşamasında yüksek maliyetli ve düşük marjlı projeler düşürüldü veya ertelendi.

ÜRETİM KAPASİTESİ BAŞLANGIÇ NOKTASI
2000'li yıllar boyunca, büyümeye odaklanan güçlü modelleme ve analiz, yeni tesislerin ve tesislerin mümkün olan en kısa sürede hedef verim seviyelerine ulaşmasını sağlamak için kullanıldı. Sürekli artan bir talep gibi görünen şeyleri tedarik edebilen tedarik zincirlerinin geliştirilmesi üzerinde güçlü bir vurgu yapıldı.
Bu gelişmeleri destekleyen altyapı, mayın alanları, işleme tesisleri, demiryolları, ihracat terminalleri ve liman işletmeleri ile çeşitli yerlerde önemli tampon stokları içeriyordu. Simülasyon modellemesinin kullanılması, büyük projelerin üretim hedeflerine ulaşılmasını sağlamak için eleştirel incelemelere tabi tutulması ile değer verdi. Anahtar operatörler tedarik zinciri bileşenleri arasında mümkün olan en yüksek verimliliği sağlamak için mümkün olduğunca yüksek bir sinerji seviyesinin sağlanmasını sağlamak için tedarik zinciri planlama faaliyetlerine sofistike modeller sundu.
SÜRECİN GELİŞTİRİLMESİNDEKİ GÜNCEL HAREKET
Önemli ölçüde azaltılmış ürün fiyatlamasıyla birlikte, hacim tek başına artık kar elde etmek için kesin bir yol değildir. Son birkaç yıldır hayatta kalan üreticiler, maliyetleri düşürmek için güçlü bir yol izlemişlerdir. Düşünülen seçenekler, ekipmanı boşaltarak gereksiz kapasiteyi azaltmak, işletme uygulamalarında değişiklikler yapmaktan oluşur.
Maliyetleri en aza indirgemek amacıyla entegre tedarik kapasitesinin üretim ve bilinen müşteri talebi ile uyumlaştırılması giderek önem kazanmıştır. Daha önce verimliliği artırmak için kullanılan modeller artık daha düşük maliyetli üretim çizelgeleri geliştirmek için kullanılmaktadır. Geleneksel üretim planları simülasyon modelleri kullanılarak sağlamlık için test edilmekte ve maliyet etkin sonuçların üretilmesi için rafine edilmektedir.
Yeni tesislerin kurulumuna yardımcı olmak için üstlenilen çalışmalar, tam kapasite pahasına dahi olsa, düşük kullanılan ekipmanların hizmet dışı bırakılması yoluyla operasyonları düzene sokma fırsatlarını belirlemek üzere gözden geçirilmektedir. Operatörler işletim maliyetlerini en aza indirgemek için işletim stratejilerini, vardiya modellerini, ekipman seçimini ve ürün karışımını gözden geçirmek için modelleme kullanmaktadır. Fırsatlar mevcut olduğunda, diğer operatörler mevcut tesisler yoluyla üretim sürerek masrafları azaltmak istiyorlar. Az sermaye harcamaları veya sistem geniş kapasite artışı ve ton başına maliyetin düşmesine neden olabilecek proses değişiklikleri ile ortadan kaldırılacak darboğazları tespit etmeye çalışıyorlar.
Süreç iyileştirmesi için nispeten küçük sermaye harcamaları için onay almak, sermaye kısıtlı bir çevrede zorlu olabilir. Kuruluşlar, yalnızca geri ödeme alma riskinin düşük olduğunu rahat hissetmeleri gereken herhangi bir harcamada sağlam bir getiri elde etmek istememekle kalmıyorlar. Simülasyon modellemesi, süreç değişiklikleriyle ilişkili risklerin azaltılması için tanınmış bir teknolojidir. Model testi, temel varsayımda belirsizliğin etkisinin anlaşılmasını sağlar. Tipik olarak, belirli bir getiri oranının elde edilme ihtimalinin bir profilini sağlamak için modeller kullanılır.

Modelleme çözümleri sunan insanlar için, madencilik sektöründeki ilk daralma, bu hizmetin, birincil olarak kapasite ispatlama aracı olarak simülasyon modellemesini algılayan bir endüstriye sunulmasında zorluk yarattı. Bununla birlikte, düşük emtia fiyatlarının devam eden bir gerçeklik olduğu bir ortam kabul edildiğinde, süreç geliştirme ve maliyet tasarrufu fırsatlarını belirleme ve kanıtlama aracı olarak modelleme yine ön plana çıkmaktadır.